Wie kan mij wat leren?
Wat denk je als je deze zin leest? Ik heb ‘m opgeschreven en aan verschillende mensen gevraagd naar hun interpretatie. Sommigen dachten meteen aan iemand met een gigantisch ego, die vindt dat hij niets meer te leren heeft. Anderen dachten aan iemand die juist wel verder wil leren en op zoek is naar iemand die hem daarbij kan helpen.
Je ziet dus dat je met zo’n eenvoudig zinnetje al een enorm verschil in reactie kunt krijgen. Er ontbreekt natuurlijk heel veel informatie aan deze ene zin. Je ziet niet waar de klemtoon ligt of hoe hij uitgesproken is. Ook zie je geen non-verbale aanwijzingen. Er ontbreekt ook de nodige context. Alles bij elkaar zijn woorden alleen niet genoeg.
Communicatie is ook veel meer dan alleen wat woorden achter elkaar zetten. Je wilt ook gevoelens overbrengen. De woorden alleen zorgen voor slechts 7% van de informatie. De toon waarop iets gezegd wordt geeft veel meer betekenis, namelijk 55%. Hierdoor zal je waarschijnlijk een veel betere inschatting kunnen maken van wat er met de zin bedoeld werd. De laatste 38% komt voor rekening van het non-verbale. De houding, (gezichts)uitdrukking en gebaren van de degene die de boodschap overbrengt.
Toch maken we in onze communicatie heel vaak gebruik van alleen de woorden en geven we nauwelijks context. De ontvanger gaat er dan z’n eigen interpretatie aan plakken, soms met desastreuze gevolgen. We maken gigantisch veel gebruik van e-mail, sms, Facebook en andere media, en houden het dan vaak ook nog alleen bij woorden. Niet vreemd dat veel “discussies” dan volledig uit de hand lopen.
Zij die Facebook gebruiken, kennen vast wel de ellenlange en vaak onsmakelijke discussies die ontstaan, wanneer wat gevoeligere onderwerpen aangesneden worden. Mensen worden voor alles en nogwat uitgemaakt en daar helpt de betrekkelijke anonimiteit natuurlijk ook aan mee. Wanneer dezelfde mensen één op één met elkaar zouden praten (en elkaar zouden zien en horen), zouden veel discussies niet zo uit de hand lopen.
In de zakelijke omgeving zie je regelmatig e-mail discussies uit de hand lopen omdat mensen elkaar niet (willen) begrijpen. Het instrument e-mail wordt dan gebruikt om het eigen straatje schoon te vegen. Het kan tenslotte fout gaan en dan wil je de schuld niet toegeschoven krijgen. Niet zelden gebeurt het dan dat de hele goegemeente ingekopieerd wordt. Met een beetje pech gaan de “hogere” functionarissen zich er ook nog mee bemoeien en is de chaos compleet.
[tweetthis]Een mailtje kan dan vaak wel erg efficiënt lijken, maar het is zeker niet altijd effectief.[/tweetthis]
Wanneer gevoelige zaken besproken moeten worden, is e-mail wel een erg arm medium. Een telefoongesprek is wat dat betreft al een stuk rijker. De toon en klemtoon maken dan duidelijker wat er echt bedoeld wordt. Nog rijker is het oude vertrouwde gesprek. Hierbij zie je elkaar en worden ook de non-verbale aspecten duidelijk.
Een mailtje kan dan vaak wel erg efficiënt lijken, maar het is zeker niet altijd effectief. Ook de bereikte efficiency kan in de loop van de tijd weer volledig weggevaagd worden. Denk je dat je het met één mailtje wel af kan, heb je op eens totale discussie. Reken maar dat het tijd kost om die te voeren en de schade weer te herstellen. Soms is het beter elkaar gewoon even op te zoeken als er wat belangrijks te bespreken valt.
Toegegeven, in veel gevallen is een e-mail gewoon voldoende. Vooral eenvoudige informatie is prima via dat medium te delen. Maar heb je te maken met belangrijke informatie die ook nog eens snel verkeerd geïnterpreteerd kan worden, zet dan een rijker medium in.
Nu hoor ik je denken: “alles leuk en aardig, maar ook gesprekken gaan regelmatig helemaal fout! Hoe pak ik dat dan aan?” Daar geef ik je gelijk in. Gesprekken gaan lang niet altijd goed. Je zult het voeren van goede gesprekken moeten leren. Hoewel het proces op zich vrij makkelijk uit te leggen is, zijn de nuances vaak de spelbrekers voor een goede communicatie. Er komt veel kijken bij goede communicatie en daardoor gaat het zo vaak fout.
Wat velen niet weten is dat we de informatie om ons heen allemaal op onze eigen manier in ons opnemen, filteren, vervormen of wissen. Daar zijn allerlei oorzaken voor. Je kunt daarbij denken aan factoren als cultuur, opvoeding, opleiding, ervaringen, gezondheid, omgeving en dergelijke.
Daarnaast moeten de partijen ook echt bereid zijn om goed te luisteren. Luisteren om te begrijpen. Niet luisteren om de volgende geniale reactie voor te bereiden.
Als leidinggevende is het belangrijk om vooral de communicatie goed te ontwikkelen. Mensen moeten zich veilig voelen wanneer ze communiceren. Het helpt enorm als mensen elkaar (willen) begrijpen en er vertrouwen is. Veel processen zullen daardoor een stuk vlotter en soepeler verlopen. Kan je je voorstellen wat voor effect dat onder de lijn heeft?
In De Leiderschap Tweedaagse (18 en 19 juni)ga ik dieper in op communicatie en heb ik ook pittige oefeningen beschikbaar. Je kunt daar ontdekken hoe je je leiderschap veel effectiever neer kunt zetten. Niet dwingender, maar wel sterker.
Wil jij erbij zijn? Wees dan snel en schrijf je nu nog in. Het is een investering die zich in no-time dubbel en dwars terug betaald!
Inschrijven is nog tot 12 juni mogelijk. Tot 8 juni (omdat ik dan jarig ben) kan je nog korting krijgen. Vergeet niet om de Breinvoorkeuren vragenlijst er bij te bestellen. Inzicht in je Breinvoorkeuren helpt je namelijk om nog beter te communiceren en leiding te geven.
Tot over twee weken?
Succes met je leiderschap!
Reacties
Wie kan mij wat leren? — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>