Leiderschap leer je niet uit een boekje…
Eén van de vaste onderdelen in mijn trainingen is een lijst met uitspraken over leiderschap. De deelnemers moeten over die uitspraken aangeven of ze er helemaal mee eens, mee eens, mee oneens of helemaal mee oneens zijn. Het resulteert steevast in een flinke discussie én de conclusie dat je leiderschap op veel verschillende manieren kunt definiëren of interpreteren. Er is niet één allesomvattende definitie van leiderschap. Leiderschap is voor iedereen weer anders.
De toch nog wel veel gehoorde uitspraak “Leiderschap leer je niet uit een boekje” heeft mij vaak verbaasd. Zelf lees ik veel en vooral op het gebied van management en leiderschap (wie weet wat het verschil is?). Uit ervaring weet ik dat je om een betere leider of manager te worden, je wel degelijk veel zult moeten lezen. Het wordt niet voor niets vakliteratuur genoemd en ja, leiderschap is een vak!
Natuurlijk is het niet zo dat je alleen door het lezen van boeken een goede leider wordt, daar is nog wel heel veel meer voor nodig, maar het diskwalificeren van het lezen en toepassen van managementliteratuur getuigt in mijn ogen van een gevaarlijke arrogantie of misplaatst vertrouwen in eigen kunnen. Het gros van je leiderschapskwaliteiten doe je op in de dagelijkse praktijk, met vallen en opstaan, door te experimenteren en door het maken van fouten. Als je die fouten dan maakt, probeer ze dan in de toekomst te voorkomen door je te verdiepen in het waarom van je fouten. Veel van die verdieping vind je juist in die management- en leiderschapsboeken.

The Whole Brain Leader beschrijft hoe je je in deze hectische tijd als leider kan ontwikkelen en je organisatie transformeert.
Degenen die zeggen dat je leiderschap niet uit een boekje leert, zijn ook vaak degenen die helemaal niet van lezen houden, laat staan het lezen van managementboeken. Ze voeren aan dat ze er geen tijd voor hebben. Dat is gewoon een slap excuus en het goedpraten van het vertoonde gedrag. Bijblijven in je vak is voor heel veel vakken essentieel en dat geldt in nog sterkere mate voor leiderschap. Je bent niet alleen voor jezelf verantwoordelijk, maar ook voor al diegenen aan wie je leiding geeft. Je hebt een plicht om bij te blijven. Naast regelmatige trainingen hoort daar ook het lezen van boeken en artikelen bij. Het is net als met een auto. Als je over de snelweg rijdt, neem je dan ook geen tijd om af en toe te tanken?
In de afgelopen, vele, jaren kocht ik regelmatig managementboeken en in het digitale tijdperk in toenemende mate bij Managementboek.nl. Inmiddels ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik zelf auteur van leiderschapsboeken geworden ben en dat ik twee boeken op Managementboek.nl heb staan, Lead Between the Lines en The Whole Brain Leader. Over dit laatste boek ben ik onlangs door Pierre Spaninks geïnterviewd voor het januarinummer van Managementboek Magazine, een mooie ervaring.
Ter voorbereiding op dit interview las ik zijn boek Galerij der Groten, dat hij samen schreef met Jeroen Ansink. In dit boek staan de verhalen van enkele bekende managementdenkers. De meeste kende ik al, maar sommige ook nog niet. Eén die ik nog niet kende, maar waarvan ik zeker meer wil lezen, is Jeffrey Pfeffer, “een realist in een wereld van dromers”. Pfeffer schreef onder andere De kloof tussen weten en doen en What were they thinking?
Twee zinnen uit zijn verhaal brachten mij op het idee van dit artikel:
Het probleem is dat de meeste managers zich geen professionele houding ten opzichte van hun beroep aanmeten. Met als gevolg dat ze continu domme dingen doen die met een paar uurtjes lezen voorkomen hadden kunnen worden.
Ik vond dit zeer verfrissend en herkende het wel. Bovendien maakt het betrokkenheidsonderzoek dat Gallup in 2013 publiceerde wel duidelijk dat Pfeffer de spijker op de kop slaat. Het is niet voor niets dat slechts 13% van de werkende bevolking zich betrokken voelt bij zijn werk. Dit is wereldwijd. In Nederland is het zelfs nog erger, slechts 9% van de medewerkers (van werkvloer tot en met directiekamer!) voelt zich betrokken bij wat ze op hun werk doen. Blijkbaar weten de medewerkers dat zeer goed te verbergen, want bijna alle managers die ik spreek schatten de betrokkenheid veel te hoog in (realisten of dromers?). Als ik ze ermee confronteer, dan is het in hun organisatie toch echt wel hoger hoor…
[tweetthis]Als leidinggevende speel je een cruciale rol in de betrokkenheid van je medewerkers en dat is topsport! #leiderschap[/tweetthis]
Om op topniveau te blijven presteren moet je topfit blijven. En fit blijven betekent dat je moet blijven trainen en je moet blijven verdiepen in je vak.
Trap niet in de val te denken dat je al uitgeleerd bent en alles al weet. Dat is voor niemand het geval en juist de grootste leiders verslinden leiderschapsboeken om nog verder te komen.
Ik kan me erg in deze blog vinden!
Wat goed dat je hierover schrijft! De kloof tussen weten en doen is inderdaad een aanrader!
Dankjewel Reinoud!
Het is weliswaar een oud bericht, maar nog steeds volledig waar. Lezen vind ik erg belangrijk, maar als je er niets mee doet, is het alleen een tijdverdrijf of in het beste geval een hobby.
Hartelijke groet,
Sjoerd